Opis
Witold Maliszewski urodził się w 1873 roku w Mohylowie Podolskim – mieście, które obecnie znajduje się na granicy ukraińsko-mołdawskiej. Za sprawą matki-pianistki rozpoczął naukę gry na fortepianie. Jego muzyczna droga prowadziła dalej przez Tbilisi, Petersburg (gdzie studiował pod kierunkiem słynnego Mikołaja Rimskiego-Korsakowa) i Odessę. Nad Morzem Czarnym spędził trzynaście lat, stając się założycielem i rektorem odeskiego Konserwatorium Muzycznego. W roku 1920 sytuacja polityczna przymusiła Witolda Maliszewskiego do przeniesienia się w granice Rzeczpospolitej. Do śmierci w 1939 roku pozostał w Warszawie, gdzie pełnił funkcje profesora kompozycji (u niego właśnie uczył się Witold Lutosławski), dyrektora Warszawskiego Towarzystwa Muzycznego, organizatora i przewodniczącego jury I Międzynarodowego Konkursu Chopinowskiego czy naczelnika Wydziału Muzyki w Ministerstwie Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego.
– Wszystko, co napisał po przyjeździe do Polski, funkcjonuje tylko w rękopisach. Trzeba było je odnaleźć, pieczołowicie się nimi zająć, nuta po nucie wpisać do komputera – tłumaczył na antenie Programu II Polskiego Radia dyrektor Przemysław Neumann.
Nagrania kompletu symfonii oraz czterech innych dzieł przeznaczonych na wielką orkiestrę powstawały w latach 2018-2020. Aż siedem z nich to tzw. World Premiere Recording czyli kompozycje zarejestrowane i wydane po raz pierwszy w historii.
W pierwszej zagranicznej recenzji albumu „Maliszewski. Dzieła symfoniczne.” Lynn René Bayley stwierdza:
– Wiele pozytywnych odczuć dotyczących nagrania wynika prawdopodobnie ze wspaniałego prowadzenia orkiestry przez Przemysława Neumanna – dyrygenta, który dotychczas nie był mi znany. Filharmonicy Opolscy pod jego batutą grają z energią i pasją, co rzecz jasna pomaga w docenieniu wykonywanej muzyki. Niezależnie od tego faktu uważam, że Maliszewski jest bardzo niesprawiedliwie zapomnianym kompozytorem.
– Ta płyta, a właściwie zestaw trzech płyt i pięć wydanych przez nas partytur – to najważniejsze zadanie, które postawiłem przed sobą i zespołem FO w moim dotychczasowym życiu artystycznym. Wierzę w tę muzykę i zależało mi na tym, by cały projekt był dopracowany i wyjątkowy. Dlatego zdecydowałem się na współpracę z ludźmi, których cenię szczególnie, między innymi realizatorem Marcinem Guzem czy ilustratorką i graficzką Natalią Koniuszy, która za sprawą fantastycznych kolaży opowiedziała życie Maliszewskiego wewnątrz naszego albumu – podsumowuje Przemysław Neumann.
Witold Maliszewski Dzieła symfoniczne | Symphonic Works
CD 1
I Symfonia g-moll op. 8 | Symphony No. 1 in G minor, Op. 8 (1902)
| 1. I Allegro sostenuto | 11:30 |
| 2. II Andante | 8:35 |
| 3. III Scherzo. Allegro giocoso | 8:35 |
| 4. IV Theme populaire. Allegro grazioso | 7:07 |
Uwertura radosna op. 11 | Joyful Overture, Op. 11 (ok. | ca. 1902)
| 5. Uwertura radosna op. 11 | Joyful Overture, Op. 11 | 11:06 |
CD 2
II Symfonia A-dur op. 12 | Symphony No. 2 in A major, Op. 12 (1905)
| 1. I Moderato – Allegro grazioso | 9:36 |
| 2. II Andante espressivo | 9:17 |
| 3. III Scherzo. Allegro vivo | 7:47 |
| 4. IV Finale. Allegro con fuoco | 9:02 |
III Symfonia c-moll op. 14 | Symphony No. 3 in C minor, Op. 14 (1907)
| 5. I Allegro non troppo | 11:31 |
| 6. II Adagio misterioso – Andante molto espressivo | 8:36 |
|
III Theme et variations |
|
| 7. Theme. Allegretto | 0:50 |
| 8. Variation I. Allegro passionato | 0:34 |
| 9. Variation II. Andante con moto | 1:09 |
| 10. Variation III. Allegro impetuoso | 0:42 |
| 11. Variation IV. Adagio lugubre | 1:18 |
| 12. Variation V. Romance. Andante non troppo | 2:02 |
| 13. Variation VI. Allegro feroce | 1:48 |
| 14. IV Finale. Allegro giocoso | 9:13 |
CD 3
IV Symfonia D-dur Odrodzonej i odnalezionej Ojczyźnie op. 21 | Symphony No. 4 in D major To the Newborn and Recovered Homeland, Op. 21 (1923)
| 1. I Lento – Allegro risoluto | 13:29 |
| 2. II Allegro scherzando | 6:54 |
| 3. III Intermezzo. Andantino scherzando | 4:52 |
| 4. IV Allegro | 13:29 |
Scherzo i Uwertura ku czci Schuberta | Scherzo and Overture honouring Schubert (1928) (Dokończenie VIII Symfonii h-moll D 759 „Niedokończonej” Franza Schuberta
| 5. Scherzo | 6:08 |
| 6. Uwertura | Overture | 10:05 |
Bajka op. 30 | Fairy Tale, Op. 30 (ok. | ca. 1930)
| 7. Bajka op. 30 | Fairy Tale, Op. 30 | 8:11 |
Legenda op. 31 | Legend, Op. 31 (ok. | ca. 1930)
| 8. Legenda op. 31 | Legend, Op. 31 | 12:45 |